Pada lewat abad ke-19 dan abad ke-20, teater di Hindia Timur Belanda (kini Indonesia) umumnya menekankan muzik, dengan dialog dinyanyikan. Persembahan awal ini telah diberikan nama yang berbeza bergantung kepada jenis, seperti bangsawan dan komedi stambul. Pada pertengahan 1920an, syarikat di negara ini mula menggunapakai gaya Eropah, dengan penekanan kepada dialog yang diucapkan dan pengurangan dalam jumlah muzik yang digunakan semasa persembahan; rombongan menggunakan format baru ini merujuk kepada genre sebagai toneel, adaptasi daripada perkataan Belanda untuk teater.[1][2]